22 کم درآمدترین کشور جهان به ترتیب+ جدول پردرآمدترینها

جهان ما مملو از تنوع اقتصادی است؛ از کشورهای ثروتمند با درآمد سرانه بالا گرفته تا کشورهایی که با چالش‌های اقتصادی عمیق دست‌وپنجه نرم می‌کنند. در این مقاله، به بررسی کم‌درآمدترین کشورهای جهان می‌پردازیم، انواع درآمدهای کشورها را تحلیل می‌کنیم، دلایل کم‌درآمدی این کشورها را کاوش می‌کنیم و به‌طور خاص به وضعیت اقتصادی، منابع درآمدی و هرم جمعیتی هفت کشور کم‌درآمد می‌پردازیم. هدف این است که مقاله‌ای جامع، منسجم و قابل‌فهم ارائه شود که حتی برای افرادی که دانش اقتصادی محدودی دارند، آموزنده و جذاب باشد.

انواع درآمدهای کشورها

کشورها برای تأمین نیازهای اقتصادی خود به منابع درآمدی متنوعی وابسته‌اند. این منابع درآمدی را می‌توان به چند دسته اصلی تقسیم کرد:

• درآمدهای مالیاتی: مالیات بر درآمد افراد، شرکت‌ها، ارزش افزوده و گمرک از مهم‌ترین منابع درآمدی بسیاری از کشورهاست. در کشورهای توسعه‌یافته، این نوع درآمد معمولاً بخش بزرگی از بودجه دولت را تشکیل می‌دهد.
• صادرات کالاها و خدمات: صادرات مواد خام (مانند نفت، گاز، مواد معدنی) یا محصولات صنعتی و کشاورزی منبع اصلی درآمد برای بسیاری از کشورهاست. برای مثال، کشورهای خاورمیانه به نفت و کشورهای آفریقایی به مواد معدنی وابسته‌اند.
• کمک‌های خارجی: برخی کشورها، به‌ویژه کشورهای کم‌درآمد، به کمک‌های مالی و فنی از سازمان‌های بین‌المللی مانند بانک جهانی یا کشورهای توسعه‌یافته وابسته‌اند.
• گردشگری: در کشورهایی با جاذبه‌های طبیعی یا فرهنگی، گردشگری می‌تواند منبع قابل‌توجهی برای درآمد باشد.
• حواله‌های مهاجران: پول‌هایی که مهاجران به کشور خود ارسال می‌کنند، در برخی اقتصادها نقش مهمی ایفا می‌کند.
• سرمایه‌گذاری خارجی: جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) می‌تواند به رشد اقتصادی کمک کند، اما در کشورهای کم‌درآمد این نوع درآمد معمولاً محدود است.

در کشورهای کم‌درآمد، تنوع این منابع معمولاً پایین است و وابستگی به یک یا دو منبع خاص (مانند کشاورزی یا کمک‌های خارجی) باعث شکنندگی اقتصادی می‌شود.

کم‌درآمدترین کشورهای جهان: تعریف و دلایل

بر اساس داده‌های بانک جهانی برای سال 2023، کشورهای کم‌درآمد به کشورهایی گفته می‌شود که درآمد ناخالص ملی (GNI) سرانه آن‌ها کمتر از 1085 دلار در سال باشد. این کشورها اغلب با چالش‌هایی مانند زیرساخت‌های ضعیف، ناپایداری سیاسی، کمبود منابع طبیعی قابل‌استخراج، یا وابستگی بیش از حد به کشاورزی مواجه‌اند. دلایل کم‌درآمدی شامل موارد زیر است:

• ناپایداری سیاسی و جنگ: درگیری‌های داخلی یا جنگ‌های منطقه‌ای باعث تخریب زیرساخت‌ها، کاهش سرمایه‌گذاری و فرار نیروی انسانی متخصص می‌شود.
• وابستگی به کشاورزی: بسیاری از کشورهای کم‌درآمد به کشاورزی معیشتی وابسته‌اند که بهره‌وری پایینی دارد و در برابر تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر است.
• کمبود آموزش و مهارت: نرخ پایین سواد و نبود نیروی کار ماهر مانع از توسعه صنایع پیشرفته می‌شود.
• فساد و مدیریت ضعیف: فساد مالی و سوءمدیریت منابع، سرمایه‌های کشور را هدر می‌دهد.
• محدودیت منابع طبیعی: فقدان منابع طبیعی قابل‌استخراج یا بازارهای صادراتی قوی، اقتصاد را محدود می‌کند.
• چالش‌های جمعیتی: نرخ بالای رشد جمعیت یا هرم جمعیتی نامتعادل (با تعداد زیاد کودکان و افراد غیرفعال) فشار بر منابع را افزایش می‌دهد.

معرفی هفت کشور کم‌درآمد به‌صورت مفصل

در ادامه، هفت کشور کم‌درآمد جهان (بر اساس داده‌های بانک جهانی 2023) به‌صورت مفصل بررسی می‌شوند. این کشورها عبارت‌اند از: بوروندی، سودان جنوبی، سومالی، موزامبیک، ماداگاسکار، جمهوری دموکراتیک کنگو و مالاوی.

1. بوروندی

بوروندی، کشوری کوچک در شرق آفریقا، با GNI سرانه حدود 240 دلار در سال، یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. اقتصاد این کشور به شدت به کشاورزی وابسته است و بیش از 90 درصد جمعیت آن در بخش کشاورزی مشغول‌اند. قهوه و چای مهم‌ترین محصولات صادراتی هستند، اما نوسانات قیمت جهانی این محصولات، درآمد کشور را بی‌ثبات کرده است.

• شرایط اقتصادی: ناپایداری سیاسی ناشی از درگیری‌های قومیتی و کودتاهای متعدد، سرمایه‌گذاری خارجی را به حداقل رسانده است. زیرساخت‌های ضعیف و دسترسی محدود به برق (کمتر از 10 درصد جمعیت به برق دسترسی دارند) مانع توسعه صنعتی است.
• منابع درآمدی: صادرات قهوه (70 درصد درآمد صادراتی)، کمک‌های خارجی و حواله‌های مهاجران.
• هرم جمعیتی: بوروندی دارای هرم جمعیتی پهن است، با نرخ زادوولد بالا (حدود 5.4 فرزند به ازای هر زن) و جمعیت جوان. این امر فشار زیادی بر منابع محدود وارد می‌کند.
• چالش‌ها: کمبود زمین قابل‌کشت، فرسایش خاک و تغییرات اقلیمی تولیدات کشاورزی را تهدید می‌کند.

2. سودان جنوبی

سودان جنوبی، جوان‌ترین کشور جهان، با GNI سرانه حدود 460 دلار، به شدت به صادرات نفت وابسته است (95 درصد درآمد صادراتی). جنگ داخلی طولانی‌مدت و فساد گسترده، اقتصاد این کشور را فلج کرده است.

• شرایط اقتصادی: جنگ داخلی از سال 2013 باعث آوارگی میلیون‌ها نفر و تخریب زیرساخت‌ها شده است. تورم بالا (گاه بیش از 100 درصد) ارزش پول ملی را کاهش داده است.
• منابع درآمدی: نفت خام، کمک‌های خارجی و کشاورزی معیشتی.
• هرم جمعیتی: جمعیت جوان و نرخ زادوولد بالا (حدود 4.7 فرزند به ازای هر زن) باعث شده بیش از 50 درصد جمعیت زیر 18 سال باشند، که فشار زیادی بر آموزش و بهداشت وارد می‌کند.
• چالش‌ها: وابستگی بیش از حد به نفت، نبود تنوع اقتصادی و ناامنی مانع توسعه هستند.

3. سومالی

سومالی با GNI سرانه حدود 470 دلار، به دلیل دهه‌ها جنگ داخلی و نبود دولت مرکزی قوی، در فهرست کم‌درآمدترین کشورها قرار دارد. اقتصاد این کشور عمدتاً غیررسمی است و به دامداری و کشاورزی وابسته است.

• شرایط اقتصادی: فقدان زیرساخت‌های اساسی مانند جاده و سیستم بانکی، تجارت را دشوار کرده است. دزدی دریایی در گذشته منبع غیرقانونی درآمد بود، اما کاهش یافته است.
• منابع درآمدی: دامداری (صادرات گوسفند و بز)، حواله‌های مهاجران (حدود 1.4 میلیارد دلار در سال) و کمک‌های خارجی.
• هرم جمعیتی: جمعیت جوان با نرخ رشد بالا (حدود 2.9 درصد سالانه) و امید به زندگی پایین (حدود 57 سال).
• چالش‌ها: ناامنی ناشی از گروه‌های تروریستی مانند الشباب، کمبود آب و خشکسالی‌های مکرر.

4. موزامبیک

موزامبیک با GNI سرانه حدود 500 دلار، کشوری با پتانسیل بالا اما چالش‌های فراوان است. کشف منابع گاز طبیعی در سال‌های اخیر امیدهایی برای بهبود اقتصاد ایجاد کرده، اما هنوز تأثیر چندانی بر درآمد سرانه نداشته است.

• شرایط اقتصادی: فقر گسترده (حدود 60 درصد زیر خط فقر)، بیکاری بالا و زیرساخت‌های ضعیف. درگیری‌ها در شمال کشور مانع بهره‌برداری از منابع گاز شده است.
• منابع درآمدی: کشاورزی (ذرت، کاساوا)، صادرات آلومینیوم و کمک‌های خارجی.
• هرم جمعیتی: نرخ زادوولد بالا (حدود 4.8 فرزند) و جمعیت جوان. حدود 46 درصد جمعیت زیر 15 سال هستند.
• چالش‌ها: بلایای طبیعی مانند طوفان و سیل، فساد و نابرابری منطقه‌ای.

5. ماداگاسکار

ماداگاسکار با GNI سرانه حدود 510 دلار، به دلیل انزوای جغرافیایی و وابستگی به کشاورزی، در فهرست کشورهای کم‌درآمد قرار دارد. این کشور به دلیل تنوع زیستی منحصربه‌فرد، پتانسیل گردشگری دارد، اما زیرساخت‌های ضعیف مانع بهره‌برداری است.

• شرایط اقتصادی: کشاورزی (وانیل، قهوه) 80 درصد نیروی کار را مشغول کرده، اما بهره‌وری پایین است. تورم و بدهی خارجی اقتصاد را تحت فشار قرار داده است.
• منابع درآمدی: صادرات وانیل (بزرگ‌ترین تولیدکننده جهان)، گردشگری محدود و کمک‌های خارجی.
• هرم جمعیتی: جمعیت جوان با نرخ زادوولد حدود 4.1 فرزند و امید به زندگی 67 سال.
• چالش‌ها: تغییرات اقلیمی، تخریب جنگل‌ها و فقدان سرمایه‌گذاری خارجی.

6. جمهوری دموکراتیک کنگو

جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) با GNI سرانه حدود 590 دلار، علی‌رغم منابع طبیعی غنی (کبالت، مس، الماس)، به دلیل فساد و درگیری‌های داخلی فقیر مانده است.

• شرایط اقتصادی: استخراج غیرقانونی مواد معدنی و قاچاق، بخش بزرگی از اقتصاد را تشکیل می‌دهد. زیرساخت‌های ضعیف و فساد مانع رشد هستند.
• منابع درآمدی: استخراج مواد معدنی، کشاورزی و کمک‌های خارجی.
• هرم جمعیتی: نرخ زادوولد بالا (حدود 5.8 فرزند) و جمعیت بسیار جوان (حدود 48 درصد زیر 15 سال).
• چالش‌ها: درگیری‌های مسلحانه، بیماری‌های واگیر و سوءمدیریت منابع.

7. مالاوی

مالاوی با GNI سرانه حدود 640 دلار، کشوری محصور در خشکی است که به کشاورزی وابسته است. تنباکو مهم‌ترین محصول صادراتی این کشور است.

• شرایط اقتصادی: فقر گسترده (70 درصد زیر خط فقر)، بیکاری و کمبود زیرساخت‌ها. اقتصاد به شدت به کمک‌های خارجی وابسته است.
• منابع درآمدی: صادرات تنباکو، چای و کمک‌های خارجی.
• هرم جمعیتی: جمعیت جوان با نرخ زادوولد 4.2 فرزند و امید به زندگی حدود 64 سال.
• چالش‌ها: وابستگی به کشاورزی، تغییرات اقلیمی و کمبود منابع مالی.

جدول سایر کشورهای کم‌درآمد

در جدول زیر، سایر کشورهای کم‌درآمد جهان با GNI سرانه و منابع درآمدی اصلی آن‌ها فهرست شده‌اند (داده‌های 2023):

کشور	GNI سرانه (دلار)	منابع درآمدی اصلی
نیجر	540	کشاورزی، اورانیوم، کمک‌های خارجی
چاد	650	نفت، کشاورزی، کمک‌های خارجی
لیبریا	680	سنگ‌آهن، لاستیک، کمک‌های خارجی
سیرالئون	700	الماس، کشاورزی، کمک‌های خارجی
اتیوپی	940	قهوه، کشاورزی، کمک‌های خارجی
اوگاندا	980	کشاورزی، قهوه، کمک‌های خارجی
گینه	1010	بوکسیت، کشاورزی، کمک‌های خارجی

تحلیل شرایط اقتصادی و هرم جمعیتی

کشورهای کم‌درآمد معمولاً دارای اقتصادهای شکننده‌ای هستند که به یک یا دو منبع درآمدی وابسته‌اند. این وابستگی، آن‌ها را در برابر شوک‌های خارجی مانند تغییرات قیمت کالاها یا بلایای طبیعی آسیب‌پذیر می‌کند. برای مثال، کاهش قیمت جهانی قهوه می‌تواند اقتصاد بوروندی یا اتیوپی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

از نظر جمعیتی، این کشورها معمولاً هرم جمعیتی پهن و جوانی دارند. نرخ بالای زادوولد و امید به زندگی پایین باعث می‌شود که بخش بزرگی از جمعیت غیرفعال (کودکان یا سالمندان) باشند. این امر فشار زیادی بر منابع محدود وارد می‌کند، زیرا تعداد افراد وابسته به نیروی کار فعال بسیار بالاست. برای مثال، در جمهوری دموکراتیک کنگو، حدود 48 درصد جمعیت زیر 15 سال هستند، که نیاز به سرمایه‌گذاری در آموزش و بهداشت را افزایش می‌دهد، اما منابع مالی کافی برای این کار وجود ندارد.

راهکارهای بهبود وضعیت

برای بهبود وضعیت اقتصادی این کشورها، چند راهکار کلیدی وجود دارد:

• تنوع‌بخشی به اقتصاد: کاهش وابستگی به یک منبع درآمدی (مانند کشاورزی یا نفت) و سرمایه‌گذاری در صنایع کوچک و متوسط.
• بهبود زیرساخت‌ها: توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، برق و ارتباطات برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی.
• آموزش و مهارت‌آموزی: سرمایه‌گذاری در آموزش برای افزایش بهره‌وری نیروی کار.
• مدیریت منابع طبیعی: استفاده بهینه از منابع طبیعی با کاهش فساد و قاچاق.
• کنترل جمعیت: برنامه‌های تنظیم خانواده برای کاهش فشار جمعیتی.

بررسی پردرآمدترین کشورهای جهان

جهان از نظر اقتصادی تنوع گسترده‌ای دارد و برخی کشورها به دلیل منابع درآمدی متنوع، زیرساخت‌های پیشرفته و مدیریت قوی، در صدر فهرست پردرآمدترین‌ها قرار دارند. در این مقاله، بر اساس داده‌های بانک جهانی برای سال 2023، پردرآمدترین کشورهای جهان را معرفی می‌کنیم، منابع درآمدی آن‌ها را تحلیل می‌کنیم و پنج کشور برتر را به‌صورت مفصل بررسی می‌کنیم. سایر کشورها در قالب جدول ارائه خواهند شد. هدف این است که مقاله‌ای منسجم، قابل‌فهم و جامع ارائه شود که برای همه مخاطبان، حتی افرادی با دانش اقتصادی محدود، مفید باشد.

تعریف کشورهای پردرآمد

بر اساس طبقه‌بندی بانک جهانی، کشورهای پردرآمد کشورهایی هستند که درآمد ناخالص ملی (GNI) سرانه آن‌ها بیش از 13,845 دلار در سال باشد. این کشورها معمولاً دارای اقتصادهای متنوع، زیرساخت‌های پیشرفته، نیروی کار ماهر و ثبات سیاسی هستند. منابع درآمدی این کشورها اغلب شامل موارد زیر است:

• صنعت و فناوری: تولید محصولات پیشرفته مانند خودرو، الکترونیک، نرم‌افزار و تجهیزات پزشکی.
• خدمات مالی: بانکداری، بیمه و سرمایه‌گذاری خارجی.
• صادرات منابع طبیعی: نفت، گاز، مواد معدنی و محصولات کشاورزی با ارزش افزوده بالا.
• گردشگری: جاذبه‌های فرهنگی، طبیعی و تاریخی که گردشگران بین‌المللی را جذب می‌کند.
• نوآوری و تحقیق: سرمایه‌گذاری در پژوهش و توسعه (R&D) برای ایجاد فناوری‌های جدید.

معرفی پنج کشور پردرآمد به‌صورت مفصل

در ادامه، پنج کشور پردرآمد جهان بر اساس GNI سرانه (داده‌های 2023) به‌صورت مفصل معرفی می‌شوند: لوکزامبورگ، سنگاپور، قطر، ایرلند و سوئیس.

1. لوکزامبورگ

لوکزامبورگ با GNI سرانه حدود 88,190 دلار، پردرآمدترین کشور جهان است. این کشور کوچک در اروپا به دلیل سیستم مالی پیشرفته و سیاست‌های اقتصادی باز، مقصد جذابی برای سرمایه‌گذاری خارجی است.

• منابع درآمدی: خدمات مالی (بانکداری و صندوق‌های سرمایه‌گذاری)، فناوری اطلاعات و فولاد. لوکزامبورگ میزبان دفاتر مرکزی بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی است.
• شرایط اقتصادی: نرخ بیکاری پایین (حدود 4.5%)، زیرساخت‌های پیشرفته و ثبات سیاسی. این کشور به دلیل مالیات‌های پایین، سرمایه‌گذاری خارجی زیادی جذب می‌کند.
• هرم جمعیتی: جمعیت نسبتاً مسن با نرخ زادوولد پایین (حدود 1.4 فرزند به ازای هر زن) و امید به زندگی بالا (82 سال). نیروی کار ماهر از کشورهای همسایه تأمین می‌شود.
• چالش‌ها: وابستگی به بخش مالی و نیاز به تنوع‌بخشی اقتصادی.

2. سنگاپور

سنگاپور با GNI سرانه حدود 82,740 دلار، یکی از مراکز اقتصادی آسیا است. این دولت‌شهر به دلیل موقعیت استراتژیک و سیاست‌های تجاری آزاد، به قطب تجارت جهانی تبدیل شده است.

• منابع درآمدی: خدمات مالی، تجارت بین‌المللی، فناوری (الکترونیک و نیمه‌هادی‌ها)، و گردشگری. بندر سنگاپور یکی از شلوغ‌ترین بنادر جهان است.
• شرایط اقتصادی: اقتصاد بازار آزاد، فساد پایین و زیرساخت‌های مدرن. سنگاپور به دلیل قوانین شفاف، سرمایه‌گذاری خارجی زیادی جذب می‌کند.
• هرم جمعیتی: جمعیت نسبتاً جوان با نرخ زادوولد پایین (حدود 1.1 فرزند) و امید به زندگی 83 سال. مهاجران نقش مهمی در نیروی کار دارند.
• چالش‌ها: کمبود زمین و وابستگی به واردات مواد غذایی و انرژی.

3. قطر

قطر با GNI سرانه حدود 70,500 دلار، به دلیل منابع عظیم گاز طبیعی، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است. این کشور در خاورمیانه به سرعت به یک مرکز مالی و فرهنگی تبدیل شده است.

• منابع درآمدی: صادرات گاز طبیعی (بزرگ‌ترین صادرکننده LNG جهان)، نفت و سرمایه‌گذاری خارجی از طریق صندوق ثروت ملی قطر.
• شرایط اقتصادی: زیرساخت‌های لوکس، نرخ بیکاری پایین (حدود 0.2%) و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بین‌المللی مانند جام جهانی 2022. اقتصاد قطر به تدریج در حال تنوع‌بخشی است.
• هرم جمعیتی: جمعیت جوان با نرخ زادوولد متوسط (حدود 1.9 فرزند) و امید به زندگی 80 سال. بخش بزرگی از نیروی کار از مهاجران خارجی تشکیل شده است.
• چالش‌ها: وابستگی به هیدروکربن‌ها و نیاز به توسعه بخش‌های غیرنفتی.

4. ایرلند

ایرلند با GNI سرانه حدود 68,210 دلار، به دلیل سیاست‌های مالیاتی جذاب و نیروی کار ماهر، به مرکز فناوری اروپا تبدیل شده است.

• منابع درآمدی: فناوری اطلاعات (دفاتر مرکزی شرکت‌هایی مانند گوگل و اپل)، داروسازی، و صادرات مواد غذایی (لبنیات و گوشت).
• شرایط اقتصادی: رشد اقتصادی بالا، نرخ بیکاری پایین (حدود 4%) و زیرساخت‌های پیشرفته. ایرلند از عضویت در اتحادیه اروپا بهره‌مند است.
• هرم جمعیتی: جمعیت نسبتاً جوان با نرخ زادوولد حدود 1.8 فرزند و امید به زندگی 82 سال.
• چالش‌ها: وابستگی به شرکت‌های خارجی و ریسک تغییرات در سیاست‌های مالیاتی جهانی.

5. سوئیس

سوئیس با GNI سرانه حدود 66,930 دلار، به دلیل کیفیت بالای زندگی و اقتصاد پایدار، در میان پردرآمدترین‌ها قرار دارد.

• منابع درآمدی: خدمات مالی (بانکداری خصوصی)، داروسازی (شرکت‌هایی مانند نوارتیس)، ساعت‌سازی و گردشگری (مناطق آلپ).
• شرایط اقتصادی: ثبات اقتصادی، نرخ بیکاری پایین (حدود 3%) و سرمایه‌گذاری بالا در پژوهش و توسعه.
• هرم جمعیتی: جمعیت مسن با نرخ زادوولد پایین (حدود 1.5 فرزند) و امید به زندگی 84 سال. نیروی کار ماهر و مهاجران نقش مهمی دارند.
• چالش‌ها: هزینه‌های بالای زندگی و رقابت جهانی در بخش مالی.

جدول سایر کشورهای پردرآمد

در جدول زیر، سایر کشورهای پردرآمد جهان با GNI سرانه و منابع درآمدی اصلی آن‌ها فهرست شده‌اند (داده‌های 2023):

کشور	GNI سرانه (دلار)	منابع درآمدی اصلی
نروژ	65,800	نفت و گاز، شیلات، فناوری
امارات متحده عربی	62,450	نفت، گردشگری، خدمات مالی
ایالات متحده	61,770	فناوری، خدمات مالی، کشاورزی
دانمارک	60,120	داروسازی، انرژی تجدیدپذیر، حمل‌ونقل
هلند	58,690	کشاورزی پیشرفته، فناوری، تجارت
آلمان	55,430	خودروسازی، مهندسی، فناوری
ژاپن	52,210	خودروسازی، رباتیک، الکترونیک

تحلیل شرایط اقتصادی و هرم جمعیتی

کشورهای پردرآمد معمولاً دارای اقتصادهای متنوع و پویا هستند که به آن‌ها امکان می‌دهد در برابر شوک‌های اقتصادی مقاوم باشند. برای مثال، لوکزامبورگ و سنگاپور با تکیه بر خدمات مالی و فناوری، توانسته‌اند درآمد سرانه بالایی ایجاد کنند، در حالی که قطر به منابع طبیعی وابسته است. این تنوع در منابع درآمدی، ریسک اقتصادی را کاهش می‌دهد.

از نظر جمعیتی، این کشورها معمولاً دارای هرم جمعیتی باریک و مسن هستند، به جز مواردی مانند قطر که جمعیت جوان‌تری دارد. نرخ زادوولد پایین و امید به زندگی بالا، نیاز به نیروی کار مهاجر را افزایش داده است. برای مثال، در سنگاپور و قطر، مهاجران بخش بزرگی از نیروی کار را تشکیل می‌دهند. این کشورها با سرمایه‌گذاری در آموزش و بهداشت، نیروی کار ماهری ایجاد کرده‌اند که به رشد اقتصادی کمک می‌کند.

راهکارهای حفظ جایگاه اقتصادی

برای حفظ جایگاه خود، این کشورها باید:

• نوآوری را تقویت کنند: سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی و انرژی سبز.
• اقتصاد را متنوع کنند: کاهش وابستگی به یک بخش خاص، مانند هیدروکربن‌ها در قطر.
• نیروی کار را آموزش دهند: توسعه مهارت‌های دیجیتال برای رقابت در اقتصاد جهانی.
• ثبات سیاسی را حفظ کنند: ایجاد محیطی امن برای سرمایه‌گذاری.

کم‌درآمدترین کشورهای جهان با چالش‌های متعددی از جمله ناپایداری سیاسی، وابستگی به کشاورزی، و هرم جمعیتی نامتعادل مواجه‌اند. این کشورها، با وجود پتانسیل‌های بالقوه مانند منابع طبیعی یا نیروی کار جوان، به دلیل سوءمدیریت، فقدان زیرساخت و ناامنی، در چرخه فقر گرفتار شده‌اند. با این حال، با اصلاحات هدفمند و حمایت بین‌المللی، این کشورها می‌توانند به سمت توسعه پایدار حرکت کنند. بررسی دقیق این کشورها نشان می‌دهد که راه برون‌رفت از فقر، تنوع‌بخشی به منابع درآمدی، بهبود مدیریت و سرمایه‌گذاری در آموزش و زیرساخت‌هاست.