علت کاهش خواب انسانها در دوران مدرن (و تاثیر مهارتهای زبانی)
در شب های خشک، شکارچیان سان نامیبیا اغلب زیر ستاره ها می خوابند. آنها هیچ چراغ الکتریکی یا نسخه های جدید نتفلیکس ندارند که آنها را بیدار نگه دارد. با این حال، وقتی صبح از خواب بیدار می شوند، بیشتر از یک شهرنشین غربی معمولی که بیدار مانده و با گوشی هوشمند خود بیدار مانده اند، گویا ساعت ها نخوابیده اند.
دیوید سامسون، انسان شناس تکاملی از دانشگاه تورنتو میسیساگا می گوید، تحقیقات نشان داده است که افراد در جوامع غیرصنعتی – نزدیک ترین چیز به نوع محیطی که گونه ما در آن تکامل یافته است – به طور متوسط کمتر از هفت ساعت در شب است. وقتی نزدیکترین اقوام حیوانی ما را در نظر بگیرید، این عدد شگفت‌انگیز است. انسان ها کمتر از هر میمون، میمون یا لموری که دانشمندان مطالعه کرده اند، می خوابند.
تاثیر یادگیری زبان خارجی بر کاهش خواب -یک تحقیق
آموزش زبان انگلیسی می‌تواند بر خواب شما تأثیر مثبت یا منفی داشته باشد، اما تأثیر آن بستگی به چگونگی و زمان آموزش دارد. در اینجا چند نکته در مورد تأثیر یادگیری زبان بر خواب:
- فعالیت‌های ذهنی و زبان آموزی: وقتی که ذهن شما فعال است و در حال یادگیری مطالب جدید است، ممکن است سطح استرس و فعالیت ذهنی شما افزایش یابد که موجب کاهش کیفیت خواب شما شود.
- زمان یادگیری: اگر زبان آموزی را در زمان‌های نزدیک به خواب انجام دهید، ممکن است مغز شما برای خواب آمادگی کافی نداشته باشد و کیفیت خواب شما را تحت تأثیر قرار دهد.
- میزان استرس و فشار ذهنی: اگر یادگیری زبان برای شما منبع استرس و فشار ذهنی شود و به شما باعث ناامیدی شود، ممکن است خواب شما را تحت تأثیر قرار دهد.
- تعادل و مدیریت زمان: مدیریت زمان یادگیری زبان و استراحت به خوبی می‌تواند کیفیت خواب شما را تضمین کند. اطمینان حاصل کنید که به خودتان زمان کافی برای استراحت می‌دهید و فعالیت‌هایی را که قبل از خواب انجام می‌دهید محدود کنید.
- تاثیر مثبت یادگیری زبان: اگر یادگیری زبان برای شما یک فعالیت لذت‌بخش و مفید باشد، ممکن است به کاهش استرس و افزایش رضایت شما از زندگی کمک کند که در نتیجه بهبود کیفیت خواب شما را تضمین کند.
بنابراین، مهم است که توجه داشته باشید که یادگیری زبان تأثیرات متفاوتی بر خواب شما می‌تواند داشته باشد. اگر متوجه شدید که یادگیری زبان به کیفیت خواب شما آسیب می‌زند، بهتر است راهکارهای مدیریت استرس را امتحان کنید و زمان یادگیری را به نحوی تنظیم کنید که با سلامت خواب شما همخوانی داشته باشد. همچنین برای آموزش به بهترین آموزشگاه زبان تهران مراجعه کنید تا برنامه آموزشی استانداری داشته باشید.
درباره خلایق اولیه و تغییرات خواب بخوانید
شامپانزه‌ها از هر 24 ساعت حدود 9.5 ساعت می‌خوابند. تامارین‌های پنبه‌ای حدود 13 ساعت می‌خوابند. میمون‌های شب سه راه راه از نظر تکنیکی شب‌زی هستند، اگرچه واقعاً هرگز بیدار نیستند – آنها 17 ساعت در روز می‌خوابند.
سامسون این اختلاف را پارادوکس خواب انسان می نامد. “چطور ممکن است که ما کمترین خواب را در بین پستاندارانی داشته باشیم؟” او می گوید. خواب برای حافظه، عملکرد سیستم ایمنی و سایر جنبه های سلامتی مهم است. یک مدل پیش‌بینی‌کننده خواب پستانداران بر اساس عواملی مانند توده بدن، اندازه مغز و رژیم غذایی به این نتیجه رسید که انسانها باید از هر 24 ساعت، نه هفت ساعت، حدود 9.5 ساعت بخوابند. سامسون می گوید: «چیز عجیبی در حال وقوع است.
تحقیقات سامسون و دیگران در جمعیت نخستی‌سانان و انسان‌های غیرصنعتی راه‌های مختلف غیرعادی بودن خواب انسان را نشان داده است. ما ساعات کمتری را نسبت به نزدیکترین خویشاوندان خود در خواب می گذرانیم و بیشتر شب خود را در مرحله خواب به نام حرکت سریع چشم یا REM می گذرانیم. دلایل عادات عجیب خواب ما هنوز مورد بحث است، اما احتمالاً می توان آن را در داستان چگونگی انسان شدن ما یافت.
از تخت سایبان گرفته تا صدف حلزون
میلیون‌ها سال پیش، اجداد ما در درختان زندگی می‌کردند و احتمالاً می‌خوابیدند. شامپانزه‌های امروزی و دیگر میمون‌های بزرگ هنوز در تخت‌ها یا سکوهای موقت درختان می‌خوابند. آنها شاخه ها را خم می کنند یا می شکنند تا شکل کاسه ای ایجاد کنند که ممکن است آن را با شاخه های برگی بپوشانند. (میمون هایی مانند گوریل ها نیز گاهی بر روی زمین تخت می سازند.)
اجداد ما از درختان بیرون آمدند تا روی زمین زندگی کنند و در نقطه‌ای شروع به خوابیدن در آنجا کردند. این به معنای کنار گذاشتن تمام مزایای خواب درختی، از جمله ایمنی نسبی از شکارچیانی مانند شیرها بود.
فسیل‌های اجداد ما نشان نمی‌دهند که آنها چقدر استراحت کرده بودند. بنابراین، انسان شناسان برای آگاهی از نحوه خوابیدن انسان های باستان، بهترین نماینده ای را که دارند مطالعه می کنند: جوامع غیر صنعتی معاصر.
سامسون که با شکارچیان هادزا تانزانیا و همچنین با گروه‌های مختلف در ماداگاسکار، گواتمالا و جاهای دیگر کار کرده است، می‌گوید: «این یک افتخار و فرصت شگفت‌انگیز برای کار با این جوامع است. شرکت کنندگان در مطالعه عموماً از دستگاهی به نام Actiwatch استفاده می کنند که شبیه به Fitbit با سنسور نور اضافه شده است تا الگوهای خواب خود را ثبت کند.
گاندی یتیش، بوم‌شناس تکاملی انسان و انسان‌شناس در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس، مدتی را با هادزا و همچنین Tsimane در بولیوی و سان در نامیبیا گذرانده است. او در مقاله ای در سال 2015، خواب را در هر سه گروه ارزیابی کرد و دریافت که میانگین آن بین 5.7 تا 7.1 ساعت است.
بنابراین، به نظر می رسد که انسان ها به خواب کمتری نسبت به خویشاوندان نخستی ما نیاز دارند. سامسون در تحلیلی در سال 2018 نشان داد که ما این کار را با حذف زمان غیر REM انجام دادیم. REM مرحله خواب است که بیشتر با رویاهای واضح مرتبط است. این بدان معناست که با فرض اینکه سایر نخستی‌ها به طور مشابه خواب ببینند، ممکن است نسبت بیشتری از شب خود را نسبت به آنها به خواب بگذرانیم. ما همچنین در مورد زمانی که آن ساعت‌ها چشم بسته می‌شویم انعطاف‌پذیر هستیم.
برای گره زدن داستان چگونگی تکامل خواب انسان، سامسون آنچه را که فرضیه خواب اجتماعی خود می نامد در بررسی سالانه انسان شناسی 2021 مطرح کرد. او فکر می کند که تکامل خواب انسان داستانی در مورد ایمنی است – به طور خاص، ایمنی در تعداد. سامسون می‌گوید، خواب متراکم REM کوتاه و انعطاف‌پذیر، احتمالاً به دلیل تهدید شکار هنگامی که انسانها روی زمین خوابیدند، تکامل یافته است. و فکر می‌کند یکی دیگر از کلیدهای امن خوابیدن در خشکی، چرت زدن در یک گروه بود.
او می‌گوید: «ما باید اردوگاه‌ها و گروه‌های انسان اولیه را مانند صدف حلزون بدانیم. ممکن است گروهی از انسان ها در سرپناه های ساده مشترک بوده باشند. آتش ممکن است مردم را گرم نگه داشته باشد و حشرات را دور نگه داشته باشد. برخی از اعضای گروه می توانستند بخوابند در حالی که برخی دیگر مراقب بودند.
سامسون تصور می‌کند: «در داخل این پوسته اجتماعی، می‌توانید هر زمان که بخواهید برگردید و چرت بزنید. (اما او و یتیش در مورد شیوع چرت زدن در گروه‌های غیرصنعتی امروزی متفاوت هستند. سامسون از چرت زدن مکرر در میان هادزاها و جمعیتی در ماداگاسکار خبر می‌دهد. یتیش می‌گوید که بر اساس تجربیات خود در این زمینه، چرت زدن به ندرت انجام می‌شود. )
سامسون همچنین فکر می‌کند که این پوسته‌های خواب سفر اجداد باستانی ما به خارج از آفریقا و آب و هوای سردتر را تسهیل می‌کردند. به این ترتیب او خواب را به عنوان یک داستان فرعی حیاتی در داستان تکامل انسان می بیند.
